In Gdańsk (Polen), begin jaren 80, tijdens de bevrijdingsstrijd, waren er veel geweldige Ridders om mij heen. Ze durfden het met blote handen, stenen en molotovcocktails op te nemen tegen de zwarte, gemaskerde en gepantserde soldaten van "The Dark Side", die het machtige Rode Rijk achter zich hadden.
Ik ging om met deze Ridders, ik steunde hen, treurde met hen, hield van hen. Als het kon was ik met hen tijdens de strijd, net als zij mijn leven en hele toekomst riskerend voor de hoge menselijke idealen van Vrijheid en Waardigheid. Ik heb vaak gezien hoe ze werden geslagen en geketend werden weggevoerd naar de gevangenissen van het totalitaire regime. Ik kon hen dan niet redden en ik moest leren ermee te leven.
Er waren ook velen die overliepen naar "The Dark Side" - voor macht, veiligheid en privileges. Zij vochten daarna tegen hun voormalige broeders.
Hartverscheurende teksten, poëzie en liedjes bloeiden tussen ons in verzet: over onze martelaars, over muren die binnenkort zouden breken en het oude systeem begraven, over de grote jacht van de "windhonden" op de naar vrijheid hunkerende "wolven"; over een "wolf" die zelfs in staat is zijn eigen poot af te bijten om zich te bevrijden van de strik ... Er was tussen ons een prachtige broederschap!
Daarnaast was er veel angst, want de overmacht van "The Dark Side" was enorm! De Poolse Paus stuurde ons veel zegeningen met woorden van aanmoediging en hoop die heel veel voor ons betekenden! Hoewel er veel sympathie voor ons was in de wereld wisten we dat er geen buitenlands leger ons zou komen steunen, want niemand in de wereld durfde het toen op te nemen tegen het Grote, Nucleaire Imperium. Wij vreesden dat er heel veel bloed vergoten moest worden en soms leek het alsof we geen kans maakten.
Er werd veel gebeden: miljoenen hebben om redding gevraagd aan de Spirituele Wereld - net als onze voorvoorouders voor ons. Vele ogen waren gericht op de al eeuwen heiligste plek van Polen: de Tempel op de "Berg van Licht" in Czestochowa - waar ik geboren ben.
Toen kwam de tijd dat ongelooflijke wonderen gebeurden: "The Dark Side" trok zich zomaar terug, zonder verder bloedvergieten! ...
Wij hadden gewonnen! "The Light Side" had gewonnen! Er was enorme vreugde. We dachten er toen niet aan dat er nog vele jaren nodig zouden zijn om de diepe wonden te helen die waren geslagen in decennia van bezetting en weerstand. Op dat moment was er slechts victorie!
Vlammen van onze overwinning verspreidden zich snel naar de buurlanden en het IJzeren Gordijn stortte in!
Hierna kwam ik naar Nederland, waar opnieuw Poolse Ridders op mijn pad kwamen: Poolse oorlogsveteranen, die niet alleen in 1939 ons land maandenlang heroïsch verdedigden tegen een overmacht, maar ook daarna vochten op vele befaamde fronten, waaronder Monte Cassino, de Battle of Britain en Arnhem.
Ik beschouw het als een enorme eer dat ik zoveel Grote Mensen en Prachtige Ridders heb mogen kennen!
door Barbara Borecka
uit ons boek 'Ridders van Licht: durven - standshouden - overwinnen' door Barbara Borecka en Rene Argonijt
>> Terug
