Juni, 2009
Ik logeer in het vakantiehuis "Casa Milan" van Kees Bolt en zijn gezin. Het ligt in het bijzondere, oude dorpje Juseu, gebouwd tegen de rotswanden van de Aragonese Pyreneeën.
Ik heb hier veel bijzondere visioenen tijdens mijn meditaties. Ik reis bijvoorbeeld door de tijd. Dan zie ik allerlei brokstukken liggen: metalen helmen, gebroken zwaarden en stukken kleding. In hetzelfde beeld zie ik houten balkjes, in een kruisvorm verbonden. En een groot houten wiel. Dit ligt allemaal om me heen, uitgespreid over de heuvels. Het is duidelijk een beeld van hoe het er hier uit gezien zal hebben na een hevige veldslag, honderden of misschien duizenden jaren geleden.

Ik zit in een kamer op de eerste verdieping van Casa Milan. Het is overdag. In deze kamer heeft Kees een bijna honderd jaar oude liefdesbrief gevonden, verborgen in een balk van het plafond. Ik zit met mijn gezicht naar het noorden, in de richting van die balk. Van boven zie ik heel mooi licht het huis binnenkomen. Het vormt een kolom van licht in de kern van het huis. Het licht gaat door alle verdiepingen heen, tot diep in de wortels van het huis. De lichtkolom wordt steeds lichter. Er straalt steeds meer licht vanuit naar alle kanten - in iedere kamer en erbuiten.
Terwijl dat gaande is, verschijnt een heldere bol van licht boven de bergen in het noorden. Met grote snelheid beweegt de bol zuidwaarts, niet helemaal naar mij toe, maar links van mij. De bol verliest hoogte. Hij valt en stort neer. Ik krijg een beeld van waar de bol neerkomt.

Kort daarna ga ik naar die plek toe met mijn vriend René, Kees, zijn vrouw Wiep en hun hond.
We vinden een heuvel die qua vorm en hoogte overeenkomt met wat ik heb gezien en beklimmen die. Op de top splitsen we en zoeken we naar bijzonderheden. Op een gegeven moment wordt mijn aandacht getrokken naar een kleine, oud-uitziende rots met de bijzondere vorm van twee dubbele punten die naar boven wijzen. Als ik direct voor die rots kom staan, zie ik ernaast een kleine schotel, als een ufo, van ongeveer dertig centimeter breed. Deze stijgt bijna meteen verticaal op, helemaal geruisloos. De schotel draait een fractie van een seconde in de lucht voor mij, vliegt dan razendsnel omhoog en verdwijnt bijna onmiddelijk.
Het gevoel dat ik krijg van de schotel is niet van onveiligheid of bedreiging, maar iets van speelsheid en optimisme. Kijkend naar de rots, zie ik dat het energie uitzendt, vanuit zijn twee scherpe punten omhoog. Tegelijkertijd ontvangt de rots energie van elders in de kosmos. De rots is zo gevormd dat het voor mij uitnodigend is om erop te gaan zitten: tussen de twee punten, als op een kameel. Als ik eenmaal zit, voel ik sterke trillingen van energie door mijn rug gaan, die me vitaliseren en bekrachtigen. Vanuit mijn rug verspreidt die vibratie zich door mijn hele lichaam. Dat voelt aangenaam. De energie heelt me en laadt me op!

Kees heeft me gezegd dat hij iedereen die dit zelf wil ervaren, graag de weg wijst naar deze bijzondere rots. Je bent welkom in één van zijn drie vakantiehuisjes in Juseu, waar je in diepe rust bijzondere meditatieve ervaringen kunt hebben en je kunt opladen.
Voor meer informatie kun je terecht op www.juseu.com. Je woont daar tussen honderden fijne amandelboompjes en je kunt er uren wandelen op kleine paadjes langs heuvels, ruïnes, verlaten woningen en velden vol klaprozen, zonder een sterveling tegen te komen. Het is wel een goed idee om een kompas of gps mee te nemen, want als je verdwaald raakt, is er niemand om je de weg te wijzen.

Een andere avond is er een hevig onweer, urenlang. De bliksem slaat in overal om ons heen. We worden omringd door deze bijzondere en indrukwekkende licht- en geluidshow. De ochtend daarop is het stil en fris.
Als ik buiten Casa Milan mediteer, zie ik ineens een grote, stralende bol van helder licht aan de hemel. De bol is twee keer zo groot als de zon. De bol stijgt op boven de bergen in het noorden (maar nu meer naar het westen), schuin achter de heuvel met de puntige rots. Ik heb het gevoel dat de bol opstijgt uit één van de bergmeren daar. Het voelt opluchtend en belangrijk.
Daarna wordt alles heel rustig en stil.
Het kan zijn dat deze uitzonderlijke bol van licht heel lang daar beneden is geweest. Ik weet niet precies waarom. Wachtte hij op het juiste moment? Wachtte hij op voldoende energie om op te kunnen stijgen? Ik kan het niet precies plaatsen, maar ik heb het gevoel dat mijn meditatie, mijn licht en mijn verbindingen met unieke Gidsen en Lichtkrachten eraan hebben bijgedragen.

Barbara Borecka