Barbara Borecka, Ardeche, juni 2003
Ik zit in het mooie kapelletje van het voormalige klooster La Vie Tara, in de Ardeche, Frankrijk. Veelkleurig licht valt zacht door de gebrandschilderde ramen. Kaarsen branden op de verhoging waar vroeger het altaar stond. Ik nodig mijn Gidsen en andere Lichthelpers uit, sluit mijn ogen en glijd in andere dimensies van zijn: de magische wereld van energieën en frequenties, lichtpatronen, beelden, symbolen en gevoel. Wat ik hier meteen zie en voel is een enorme waterval van energie die van heel hoog met grote kracht en grote snelheid naar beneden valt, door mij en om mee heen! De waterval is vol van jonge, verschillende energiepatronen!
Ik zoek de Aarde en weer krijg ik een grote verrassing: de Aarde is op deze plek helemaal open! Ik kan heel makkelijk, vanzelf vele kilometers diep en breed de Aarde in gaan: het is overal open, ruim, uitnodigend, zacht, liefdevol! Er is geen scheiding meer tussen mij en de Aarde: beide lopen vloeiend in elkaar over. Ik kan er zonder enige moeite en gewichtloos naar alle kanten in expanderen. Een prachtige ervaring!
Ik zoek mijn vertrouwde light-body frequenties, maar ik kan ze hier bijna niet vinden: de sterke waterval van energie domineert alles. Alleen de light-body krachtcentra worden extra gestimuleerd: heel dynamisch genereren ze veel meer vermogen dan normaal.
De volgende dag keer ik terug naar de kapel. Ik baad weer in de enorme waterval van energie. Als ik die omhoog volg, opent zich daar meer en meer licht. Veel nieuwe frequenties worden voor mij toegankelijk gemaakt. Het zijn voornamelijk jonge frekwenties, die nieuw zijn voor de Aarde en de mensheid, noodzakelijk voor onze volgende evolutionaire stap. De Aarde, die hier zo wijd open en ontvankelijk is, kan het allemaal makkelijk en diep ontvangen.
Op een gegeven moment verschijnt voor mij een mannelijke gestalte met lang haar in een wit gewaad. Hij straalt rust en wijsheid uit en is duidelijk met deze plek verbonden. Een monnik? In een vrouwenklooster? Ik zie weer dat in de hoge dimensies van Zijn polariteit niet zoveel betekent ...
Men overhandigt mij een krachtige, stevige pilaar met een metaalachtige glans. Ik plaats de pilaar in mijn energiesysteem in de buurt van mijn wervelkolom. En ik bedank. Light-body frequenties zijn nog steeds moeilijk voelbaar: ergens op de achtergrond. Maar er begint zich een nieuw, rustig, ruimer laagje voor mij te openen in de waterval van energie.
De derde dag baad ik weer in de vertrouwde "energiewaterval". Mijn Lichthelpers houden een focus van licht en steun voor mij. Ik voel mij veilig door hun aanwezigheid en kom daardoor nog dieper in de energie van de waterval. Ik geef mij over, laat de energie door me heen stromen, me schoonspoelen en energetiseren! Ik geniet van de snelheid, de pure kracht, de intensiteit en de rijkdom aan patronen!
Maar dan, midden in mijn genieten, verdwijnt ineens alles en komt het achterliggende laagje van rust centraal te staan. Het opent zich voor mij en blijft zich openen. Ik expandeer er heel wijd in naar alle kanten: het wordt een enorme bol van vredig licht, met zijn kern in het kapelletje. Het licht straalt honderden kilometers uit, naar alle kanten! Alles baadt in dat hoge, subtiele, rustige licht. Alles wordt gevoed, verzacht en naar zijn hogere expressieniveau gebracht! Het is fantastisch! Ik voel een enorme vreugde, vrede, een diep goed gevoel, alsof er een wonder is gebeurd! Alle light-body frequenties verschijnen nu en stralen in hun volste glorie, uitgestrektheid, rijkdom aan patronen, lichtspel en schittering! Ik voel mij zo goed!
Wat onmogelijk leek is weer gebeurd! Ik stuur mijn dankbaarheid naar al mijn Lichthelpers: zij hebben weer het meeste werk gedaan. Ik liet alleen maar de energie door mij heen stromen, naar deze kant van onze gezamenlijke werkelijkheid. Samen hebben we weer wonderen verricht!